As técnicas moleculares de manipulación do ADN permiten distinguir con total fiabilidade un filete de salmón doutro de troita. A ténica empregada foi a PCR (Reacción en Cadea da Polimerasa). Trátase dunha proba moi importante na detección, por exemplo, de fraudes alimentarios.
Nesta ocasión, ante un fragmento de filete imposible de identificar a que especie pertence, os alumnos e alumnas deberon empregar a PCR para identificar a especie procedente do filete e concluir se se trata de salmón ou troita.
As dúas especies en cuestión diferencianse nun fragmento de ADN que se encarga de codificar o ARN 5S dos ribosomas. Durante o proceso evolutivo de ambas especies, o salmón só presenta un fragmento de ADN que se amplifica pola PCR. Sen embargo, a troita presenta dous fragmentos da mesma secuencia amplificada por PCR. Polo tanto, tras o estudo, o número de secuencias amplificadas permite conclir a qué especie pertence o fragmento de filete.
Os pasos seguidos foron os seguintes:
1- Extracción do ADN
2.- Amplificación mediante PCR
3.- Separación dos fragmentos obtidos mediante electroforese en xel de agarosa
4.- Visualización dos resultados mediante a tinción con bromuro de etidio
1.- Extracción de ADN
Ó tratarse dunha técnica moi empregada, existen kits comerciais para extraer o ADN do núcleo das células e separalo dos demáis restos celulares. Neste caso empregáronse columnas de intercambio iónico.
Unha vez purificado o ADN (estas especies posúen no núcleo de cada célula o dobre de ADN que os humanos) elabórase a mestura da reacción da PCR. Básicamente, os elementos da mestura de reacción son o ADN purificado, Taq polimerasa (enzima que copia ADN, procedente do microorganismo Thermophilus aquaticus), os catro desoxirribunucleótidos (dATP, dCTP, dTTP, dGTP) e Magnesio (MgCl2, o magnesio é un cofector da enzima).
Despois da elaboración da mestura de reacción, a amplificación do ADN realizouse nun termociclador. Este aparato realiza de xeito automático os diferentes ciclos incrementando e diminuíndo a temperatura con gran eficiencia.
3.- Separación dos fragmentos obtidos mediante electroforese en xel de agarosa
4.- Visualización dos resultados mediante a tinción con bromuro de etidio
Debido ó tempo requerido para a realización do proceso completo, o alumnado xa dispuxo do xel de agaroda onde se separaon fragmentos de ADN previamente obtidos e amplificados, da mesma procedencia.
Pódese facer un rexistro fotográfico dos resultados obtidos: